Horno cerámica árabe - Priego de Córdoba - Andalusië

Deze oven werd in 1993 opgegraven door het Museum (Gemeentelijke Archeologische Dienst).

Er rond werd een achthoekige pergola met een glazen omhulsel en een dak van keramische tegels gebouwd. Het interieur bevat de oven, op een centrale plaats, en de verschillende museografische elementen die erbij horen (posters die verwijzen naar het middeleeuwse Islamitische Priego en zijn pottenbakkerswijk en een model van de gereconstrueerde oven).

De pottenbakkerswijk van Madinat Baguh was in de 12e en 13e eeuw gelegen in het gebied rond de huidige straten Lozano Sidro en San Marcos en besloeg een oppervlakte van ongeveer 1,5 hectare. Sinds 1993 zijn in deze sector talrijke keramiekovens van verschillende types opgegraven, evenals andere interessante structuren: greppels voor kleiwinning, afzettingen, muren, trottoirs...

De locatie van de pottenbakkerijen in deze sector van de stad is geen toeval. Er was hier water in overvloed, dat door middel van putten werd gewonnen, en een geschikte geologische ondergrond, met een overvloed aan klei die geschikt was voor modellering. De wijk lag bovendien aan de rand van de buitenwijken, zodat de activiteit (dampen, ophoping van afval, enz.) de buren niet al te zeer stoorde.

De oven is gedeeltelijk uitgegraven in de ondergrond, met een sleutelgatplattegrond, en bestaat uit de volgende delen:

- Stookkamer: Met een cirkelvormige plattegrond, heeft het een reeks perforaties in de wanden die werden gebruikt om keramische staven of rollen te plaatsen, waardoor planken werden gevormd die de keramiek op zijn plaats hielden tijdens het bakken. Deze cilindervormige kamer was open aan de bovenkant en had verschillende zijschoorstenen.

- Vuurkamer: Dit is een rechthoekige structuur die aan de vuurkamer vastzit. Dit was zowel de ingang van de oven als het gebied waar het vuur werd gecontroleerd.

Ondanks de middelgrote afmetingen konden in deze oven tot enkele honderden stukken tegelijk worden gebakken. De volledig bewaarde rij gaten telt 77 gaten, die een lineaire plank van 6,10 m lang en ongeveer 35 cm breed ondersteunden.

Willem Vandenameele