Halletoren Brugge

De Halletoren van het Belfort is de belangrijkste Brugse toren stamt uit de 13de eeuw, is 83 meter hoog en beschermd als werelderfgoed.

Wie de 366 trappen beklimt, wordt beloond met een adembenemend uitzicht over Brugge en omstreken. Op weg naar boven kun je halt houden in de schatkamer waarin de middeleeuwen de stadsrekeningen, het stadszegel en de stadskas werden bewaard. Verder kom je de indrukwekkende muziekrol tegen die de beiaard aanstuurt, en het klavier waarop de stadsbeiaardier de 47 beiaardklokken bespeelt.

Op de plaats van het huidige belfort stond oorspronkelijk een aantal hallen. De hallen bestonden uit verschillende overdekte markten voor voornamelijk wol- en lakenhandel en opslagplaatsen.

De handelselite in Brugge besloot rond 1240 om de houtbouw te vervangen voor een stenen complex en ook een belfort op te trekken in steen met een houten spits, als symbool van de stedelijke welvaart.

In 1280 brandde het bovenste deel af en daarmee ging het archief van voor 1280 verloren. Dit zorgde ervoor dat er een apart stadhuis werd gebouwd op de Burg waar de meeste administratieve functies naartoe verhuisden.

Door een blikseminslag in 1493 brandde dit bovenste gedeelte opnieuw af alsook de stadsklokken.

In 1741 brandde de torenspits opnieuw af.

Scheef

De toren begon in de 13e eeuw scheef te zakken in zuidoostelijke richting, wellicht als gevolg van een gedempte waterloop.

In 1964-1971 werd de toren grondig gerestaureerd. Het bleek echter niet nodig de funderingen extra te verstevigen om verder overhellen tegen te gaan. Het belfort van Brugge helt 87 centimeter over richting Wollestraat.

Willem Vandenameele