Waux-hall

De stad Spa, sinds de 16e eeuw beroemd om haar water, trekt bezoekers uit heel Europa.

De traditie van het gokken is bijna even oud. Het was echter in de 18e eeuw dat de rage het grootst was: het aantal "bobelins" nam aanzienlijk toe en de inzet werd steeds groter. Er werd zelfs een medische rechtvaardiging voor deze praktijken aangevoerd: het drinken van mineraalwater alleen was niet voldoende. Om ten volle van hun heilzame werking te kunnen profiteren, is het nodig "vrijwillige bewegingen" te beoefenen, zoals paardrijden, jagen, dansen en natuurlijk muziek, biljart, kaarten en gezelschap.

Veel particulieren ontvingen gokkers clandestien, maar het gebrek aan ruimte deed zich al snel voelen.

Een speelhuis, de Redoute, werd in 1763 in het stadscentrum gebouwd en kreeg een exclusieve vergunning. De Waux-Hall, geopend in 1770, maakte dus openlijk inbreuk op het privilege dat door de prins-bisschop was verleend. Na veel ups en downs moesten de twee concurrerende inrichtingen in 1774 hun krachten bundelen. Een derde huis, de salon Levoz, werd in 1785 gebouwd in de buurt van de Waux-Hall. Het kwam in direct conflict met de eerste twee en gaf aanleiding tot de "Spa-spelen-affaire", die een van de oorzaken was van de Luikse revolutie van 1789. Dit conflict werd pas in 1802 definitief opgelost met de hereniging van de drie casino's.

Willem Vandenameele