Zwarte Madam - Silsombos - Nederokkerzeel

Al is er aan haar geen kapel toegewijd, toch heeft de Zwarte Madam altijd tot de verbeelding van Nederokkerzelenaren gesproken. Daarom mag zij in dit verhaal niet ontbreken. Verschillende sagen doen de ronde over het hoe en waarom van dit Mariabeeld, dat in de bosrijke omgeving van Ter Balk zijn plaats heeft gevonden. Er hangt inderdaad een mysterieuze sluier over dit beeld en gebied waarin het staat opgesteld. Volgens historicus Vannoppen van Erps-Kwerps controleerde de Zwarte Madam de Molenbeek tussen Nederokkerzeel en Erps-Kwerps. In de nabije omgeving ligt de 'Steinen Goot', een stenen goot, de plaats waar de Weesbeek onder de hoger vloeiende Molenbeek doorstroomt. Het oorspronkelijk ijzeren bruggetje is een bekende pleisterplaats. De volksmond meent te weten, dat er ter plaatse om middernacht stemmen hoorbaar waren en dat er mensen onverklaarbare wijze in de Molenbeek werden getrokken er de dood door verdrinking te vinden.

Overigens werd heel de omgeving eertijds door verschijnselen van bijgeloof geplaagd. Volgens een andere bron zouden leden van de familie Wittman, eigenaars van kasteel Ter Balk, het Mariabeeld hebben opgesteld om te waken over de nabije omgeving. Het verhaal gaat ook, dat de zuster van de kasteeleigenaar haar hele fortuin had beloofd aan haar neefje, zoon van kasteelheer, indien hij priester zou worden. Deze was echter enig kind en tegelijk ook stamhouder. Vader Wittman zou daarom een Mariabeeld, het gezicht in de richting van Leuven, hebben laten plaatsen met de vurige wens, dat zoonlief, die in een Leuvens klooster verbleef, zijn roeping niet zou volgen. Zijn verlangen ging in vervulling, zijn gebeden werden verhoord, maar naar de erfenis kon hij fluiten.

Auteur: Blauwkruikje